காலமறிதல்

குறள்: 481பகல்வெல்லும் கூகையைக் காக்கை இகல்வெல்லும்வேந்தர்க்கு வேண்டும் பொழுது.

குறள்: 482பருவத்தோடு ஒட்ட ஒழுகல் திருவினைத்தீராமை ஆர்க்குங் கயிறு.

குறள்: 483அருவினை யென்ப உளவோ கருவியான்காலம் அற஧ந்து செயின்.

குறள்: 484ஞாலம் கருதினுங் கைகூடுங் காலம்கருதி இடத்தாற் செயின்.

குறள்: 485காலம் கருதி இருப்பர் கலங்காதுஞாலம் கருது பவர்.

குறள்: 486ஊக்க முடையான் ஒடுக்கம் பொருதகர்தாக்கற்குப் பேருந் தகைத்து.

குறள்: 487பொள்ளென ஆங்கே புறம்வேரார் காலம்பார்த்துஉள்வேர்ப்பர் ஒள்ளி யவர்.

குறள்: 488செறுநரைக் காணின் சுமக்க இறுவரைகாணின் கிழக்காம் தலை.

குறள்: 489எய்தற் கரியது இயைந்தக்கால் அந்நிலையேசெய்தற் கரிய செயல்.

குறள்: 490கொக்கொக்க கூம்பும் பருவத்து மற்றதன்குத்தொக்க சீர்த்த இடத்து.